این نسخهٔ پایداری است که در ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۳ بررسی شده است.
تمامی مرغهای ابریشمی دارای پوست و استخوان تیره و گوشت تیرهٔ مایل به خاکستری هستند و در زبانهای چینی، وو گو جی (烏骨雞[۱۲]) به معنای مرغ استخوانسیاه خوانده میشوند.[۱۱] سیاهی زیر پوست و بافت همبند حیوان یک ویژگی نادر محسوب میشود و در مرغها، به دلیل فیبروملانوسیس ایجاد شده که منشأ آن جهش نادری بوده که در آسیا در این حیوان رخ دادهاست.
در قرن بیست و یکم، مرغهای ابریشمی یکی از محبوبترین گونههای مرغ زینتی بهشمار میروند. آنها اغلب به عنوان مرغ زینتی یا حیوان خانگی در حیاط خلوت خانهها نگهداری میشوند و معمولاً برای جوجهکشی و پرورش جوجههای دیگر پرندگان آبزی مانند اردکها و غازها و پرندگان مناسب برای شکار مانند بلدرچین و قرقاول بهکار گرفته میشوند.[۵] ویژگیها[ویرایش]
برصغیر پاک و ہند کے مخصوص مرغے جو اپنی منفرد خوبیوں کی وجہ سے جانے جاتے ہیں اصیل کہلاتے ہیں۔ مرغبازی میں اصالت سے مراد غیرت و جرأت ہے۔ ایسا مرغا جو دوسرے نر مرغے کی موجودگی کو برداشت نہ کرے، اُس سے اگر لڑنا پڑے تو اُس سے ہار نہ مانے یعنی میدان چھوڑ کر نہ بھاگے وہ مرغا اچھا اصیل گِنا جاتا ہے۔ برصغیر کے اصیل مرغوں کے بارے میں ایک نظریہ یہ بھی ہے کہ یہ سیپیشز جنگل فاؤل ( جنگلی مرغا ) اور چیل، عقاب یا کسی دوسرے پرندے ساتھ کراس بریڈ ہوکر وجود میں آئی ہے۔
اصیل مرغ کے پروں کو پلے کہا جاتا ہے۔ اصیل مرغوں کے پلے سائز میں بڑے بڑے اور ہر پلے میں کم از کم دس دس کلیاں پائی جاتی ہیں۔ اصیل مرغ کے پلے میں زیادہ سے زیادہ تیرہ کلیاں ہوتی ہیں لیکن اگر کلیوں کی تعداد دس سے کم ہو تو اس مرغ کو اچھا اصیل نہیں مانا جاتا۔
اچھے اصیل مرغ کی نوک یعنی چونچ موٹی اور چھوٹی ہوتی ہے۔ نوک کا اوپر والا حصہ نیچے والے سے تھوڑا سا لمبا ہوتا اور آگے سے نیچے کا مڑا ہوا ہوتا ہے۔ ایسی نوک کو قُفل نوک کہتے ہیں۔
ویکیپدیا® علامتی تجاری متعلق به سازمان غیرانتفاعی بنیاد ویکیمدیا است.
۱ تاریخچه ۲ ویژگیها تغییر وضعیت زیربخشهای ویژگیها ۲.۱ بانتامها ۲.
صفحههایی برای ویرایشگرانی که از سامانه خارج شدند بیشتر بدانید مشارکتها
یک مرغ ابریشمی مشکی به همراه جوجهای که متعلق به او نیست. مرغ ابریشمی به دارا بودن توانایی بالا در پرورش جوجه و مادری معروف است. دقیقاً مشخص نیست که در کجا و در چه زمانی اینگونه با ترکیب یافتن ویژگیهای گونههای نخستین بهوجود آمدهاست؛ با این وجود، شواهد بسیار دقیقی در دست است که مکان پیدایش آن چین باستان بودهاست. از اینرو، نام دیگری که برای اینگونه از مرغ استفاده میشود، مرغ ابریشمی چینی است. سایر زادگاههای احتمالی اینگونه در آسیای جنوب شرقی و مناطقی از قبیل هند و جاوه است.
مرغهای ابریشمی به احتمال زیاد از طریق جاده ابریشم و تجارت دریایی به غرب راه یافتند. این نژاد در سال ۱۸۷۴ به صورت رسمی با ثبت در استاندارد کمال در آمریکای شمالی به رسمیت شناخته شد.[۵] زمانی که مرغهای ابریشمی در غرب رو به فزونی گذاشتند، حکایتهای بسیاری در مورد آنها شایع شد.
همچنین مرغ ابریشمی به سبب ویژگیهای جسمی خاص خود، طبعی آرام و دوستانه دارند. مرغ ابریشمی از اهلیترین گونههای مرغ خانگی بهشمار میرود و دارای خصوصیات تخمگذاری و مراقبت استثنایی از جوجههاست. اگر چه میزان تخمگذاری اینگونه از مرغ، متوسط و حدود ۳ عدد در هفته است، اما به دلیل ویژگی خاص آنها در نگهداری جوجهها، از مرغهای ابریشمی برای پرورش تخمهای سایر گونهها و جوجهکشی استفاده میشود.[۲][۳][۴]
اصیل مرغبازی میں ایک اچھے اصیل کی شناخت کے لیے مرغ کی چُونچ سے لے کر اس کے پنجے کے ناخنوں تک ایک ایک عُضو کو دیکھا اور پرکھا جاتا ہے۔ ویسے تو اصیل مرغ کی پہچان ایک بہت بڑا موضوع ہے لیکن یہاں ہم اصیل مرغ کی چند موٹی موٹی نشانیوں کا ذکر کرتے ہیں۔
اصیل مرغ کی دُم میں دو طرح کے پنکھ ہوتے ہیں۔ لمبے اور باریک پروں کو سَریاں جبکہ چوڑے اور چھوٹے پروں کو شاہ پَر کہتے ہیں۔
( ب ) گول چہرے والے کھلے کنڈے کے مرغ۔ دونوں طرح کے چہروں میں خُشک، کھینچا ہوا اور کم گوشتی چہرہ اچھا مانا جاتا ہے۔
مرغهای ابریشمی استاندارد و اصل، مرغهای نسبتاً کوچکی هستند و جنس نر آنها چهار پوند (۱٫۸ کیلوگرم)، و جنس مادهٔ آنها ۳ پوند (۱٫۳۶ کیلوگرم) وزن دارند.[۶] در استاندارد کمال آمریکا، وزن مرغ ابریشمی نر ۳۶ اونس (۱ کیلوگرم) و مرغ ابریشمی ماده ۳۲ اونس (۹۱۰ گرم) ذکر شدهاست.[۵]
تخمهای مرغ ابریشمی مرغ ابریشمی در برخی از کشورها به عنوان مرغ بانتام شناخته میشود. با این وجود، گونههای دیگر، بر حسب منطقه و بسیاری از ویژگیها مانند اندازه، متفاوت از مرغ ابریشمی هستند و مرغ ابریشمی بانتام، در واقع به عنوان گونهای متفاوت از مرغ ابریشمی شناخته میشود. در آمریکای شمالی، read more تقریباً تمامی مرغهای ابریشمی از نژاد بانتام هستند؛ اما مرغهای ابریشمی در اروپا در اندازه و ویژگیهای استاندارد و اصلی خود هستند.
گونههای دیگری از قبیل فاختهای، بنفش کمرنگ، سرخ و رشتهای نیز وجود دارند. کمال استانداردهای ارائه شده برای مرغهای ابریشمی بیانگر ویژگیهایی چون سر گردوییشکل، پرهای تیره، و لالههای گوش آبیِ فیروزهای برای آنهاست. علاوه بر این ویژگیها، مرغهای ابریشمی دارای پنج پنجه روی هر پای خود هستند. این ویژگی نادر در گونههایی از نژاد پرندگانی از قبیل دورکینگ، فاورولس و سلطان مشاهده میشود.[۶]
مرغهای ابریشمی دارای دو گونهٔ متمایز با پرهای سیخ و بدون آن است. مرغهای ابریشمی با پرهای سیخ مانند دارای برآمدگی بیشتر در پرهای ناحیهٔ زیر منقار و پیرامون گوشهای خود هستند. بهعلاوه مرغهای ابریشمی بر حسب نوع رنگ نیز تفکیک میشوند. مرغهای ابریشمی حاضر در رقابتهای نمایشی دارای انواع گوناگونی از رنگها از قبیل سیاه، آبی، نخودی، خاکستری، کبکی و سفید هستند.
مرغ کے ناک کو نتھنے یا نکوڑا کہتے ہیں۔ اچھے اصیل مرغ کے نتھنے قدرے کھلے ہوتے ہیں۔ نتھنوں کے اندر باریک جِھلی ہوتی جو بطور air filter ائیر فلٹر کام کرتی ہیں۔